Günün Penceresi

YANSIMALAR

Yayın Tarihi: 27.Haziran.2008
WWW.ASTROSET.COM

  Ne zaman zaptedilmesi imkansız bir hayvan beni rahatsız etse aynı şey aklıma geliyor, insanlar hayvanların her şeyle olan gerçek ilişkilerine odaklansaydı ve onları anlasaydı hayvanlar buna karşı çıkmazdı. Hayvanlar şuursuz olarak insanların her birinde odaklanan genel düşmanlıkların farkındadırlar. Her şeyle ahenk içinde olduğumuzda insanlar bize düşman olamaz, hayvanlarsa olmazlar. Hor görme içgüdüsü konusunda hayvanlar yazılı olmayan yasalara daha sadıktırlar.

  Ruhsal Yol Göstericilerin kınadığı “boş söz” varlığın eylemsiz oluşunu ifade eder. Bu, homojen rezonansın, Kelam’ın, Söz’ün durması demektir. Söz, en yüksek eylemiyle, saf ruhtur; durgunluk halinde ise cehennemdir. Her insana güvenilerek ruh verilir ama o bunu yanlış yorumlarsa işkence çekmeye başlar. Onu içine hapsederse, kişi ebedi ölüme mahkum edilir ki tekrar özgürleşebilsin, çünkü ruh ebediyen özgürdür. İnsan, yanlış kullanarak ruhunu nasıl doğru kullanacağını öğrenebilir. Eğer onu reddederse kaybolur, çünkü  insan yalnızca ruh için yaşar.

  İnsan için, vicdanın emirlerinden rahatsızlık duymaktansa bilerek Yasa’ya karşı gelmek daha iyidir. Bilerek karşı gelen, başka bir Kralı kabul ederek dönen kişidir, diğeri ise isyan eden ama itaat etmemeye de cesaret edemeyen korkak ve köle olandır. Doğrudan günahın enerjisi tepki olarak geri dönüşü çağırabilir ama korkunun ataletinin hiçbir meyvesi yoktur.

  Eğer almak istiyorsanız, verin. Eğer yükselmek istiyorsanız alçalın. Yaşamak istiyorsanız ölün. Bu sözleri anlamak istiyorsanız, onları ruhun ışığında okuyun ve anlayışın ışığında reddedin.

  Görünür kötülük, tezahürün ya da düalitenin doğal bir sonucudur. İyilik ise zamanda tek başınayken eylemsizdir. Kötülük, iyiliğin dengeleyenidir; dengeleyici kudrette iyilik gibi ebedidir.
  Sessiz ebediyet Ruhun mekandaki eylemini doğurduğunda dünyalar oluşur ve bir denge arayışı içinde yeniden ebedi sessizliğe geri dönülür. İnsan ruhunda da bu olur. Hırsızlar toplumunda, asla doğru bir düşünceyi yansıtmayan ince insanlara göre daha fazla kurtarıcı erdem bulunabilir. Birincisinde bir çarpıp geri sekme vardır, ikincisi ise doğru düşünceyi yansıtamadığı için hayatı reddetme vardır.

  Ceza çekmek, günahın özüdür. Kendi cezasını içinde barındıran “kötülük” sürekli olarak kendi kendini bozguna uğratacaktır ve kendi yeniden doğumunda “iyinin” tohumunu diker. Mükemmelliği gören, mükemmel olmalıdır. Nasıl mı? İlk adımı atarak. Bunun ilk adımı kişinin  kendi içinde tüm mükemmelliği tamamen fark etmesidir.

 
 

© Astroset 2004-2010