ZAMAN YOĞUNLUKLARI

Geçmişte ne varsa, gelecekte de hepsi

Kabuklarla ve unutulmuşun şekilsiz artıklarıyla saçılmış oraya buraya

Sonraki, hepsine taç giydirecektir

Ve Zaman, şu şanlı ortak hüküm verici

Her şeye bir nokta koyacaktır.

Shakespeare (Troillus ve Cressida)

Bizler zaman enerjisini sadece kronolojik hareketlere göre değerlendirip, hep aynı lineer zamanı kullandığımızı zannedebiliyoruz. Bu anlayış, şuurda sınırlamalar, aşılması zor olan duvarlar, kalıplar oluşturuyor. Oysa zaman öyle tanımlanamayan kozmik bir enerji ki, asla lineer akmıyor. Zaman enerjisi, çeşitli yoğunlukları ve seyrelmeleriyle, her insanın kendi iç zamanını yalnız kendine has bir şekilde yaşamasına neden oluyor. Mitolojideki adıyla Kronos, (zamanın yöneticisi) Gaia adı verilen dünya gezegeninde şimdilik tam anlayamadığımız bir düzen sahibi. Tıpkı mitolojik öyküsünde olduğu gibi…

Uranos’la Gaia’nın (astrolojide gökyüzü ile yeryüzünün) son oğulları Kronos Titanlar soyundandır ve babası Uranos’u erkeklikten yoksun etmekle birinci kuşak tanrılarının egemenliğine son verip, ikinci kuşağı başa getirmiştir. Beş erkek titan ve altı kız titan’ın doğuşundan sonra Kronos ’un dünyaya gelişini Nesiodos şöyle anlatır: "Bunlardan sonra Kronos geldi dünyaya, O art düşünceli tanrı, en belalısı toprak oğullarının, ve Kronos diş biledi yıldızlı babasına."
Kronos’tan sonra Toprak Ana Kyklopları ve Hekatonkheir’leri doğurduğu halde, Uranos hepsini gün ışığına çıkar çıkmaz Gaia’nın karnına gerisin geriye tıkmakta, böylece onu inim inim inletmekteydi. Gaia bir düzen kurdu ve o düzeni oğlu Kronos’un eliyle gerçekleştirdi.
Yani yeryüzünde, gökyüzünün yasaları ancak zaman enerjisi aracılığıyla gerçek olabilmektedir. Zaman olmazsa fizik dünya da olmaz.
Zaman enerjisi, çeşitli yoğunlukları ve seyrelmeleriyle, her insanın kendi iç zamanını yalnız kendine has bir şekilde yaşamasına neden oluyor. Gidilecek bir yol var, siz o yoldaki gidiş hızınızı kendi ruh halinize ve algılama kapasitenize göre ayarlıyorsunuz.

Şöyle örnekleyelim: Dışarıdan baktığımızda hepimiz insanız. Doğuyoruz, büyüyoruz, okuyoruz, işe gidiyoruz, evleniyoruz, çoluk çocuk, torun-tosun sahibi oluyoruz ve sonunda ölüyoruz gibi gözüküyor ama zaman enerjisinin bizler tarafından kullanışı bireysel kapasiteye bağlı ve farklı farklı yoğunlukları var.
Bireysel kapasite arttıkça kullanılan zaman enerjisinin hızı artıyor, yoğunluğu ters orantılı olarak azalıyor. "Ne hafif, ne neşeli, ne zarif insan, işleri de kendi gibi akıp gidiyor, hafif ve rahatlatıcı" diyoruz hızlı zaman enerjisi kullananlara…
Biz bazı konulardaki aşkın düşüncelerimizle bu zamanın 100 yıl ötesinde de olabiliriz. 1500 yıl gerisinde de…
Eski realitelerden kopmak istemeyenleri bir düşünün! 600 lü 1500 lü yıllara takılıp kalmış ama bugünde bizlerle yaşıyor ve onların bizimle aynı zamanı kullandığını zannedebiliyoruz. Bu tip o kadar çok insan var ki hepimizin çevresinde!...
İlkokul yıllarından bir sınıf arkadaşımıza rastlıyoruz. Tabii yıllar geçmiş, saçlar kırlaşmış, kilolar alınmış vs. Biraz sohbet ediyoruz, aaa bir bakıyoruz o arkadaş hiç değişmemiş, hala o bıraktığınız yıllarda, kendi dünyasında kavrulup gitmiş… Sonra bir gün bir başka arkadaşımıza rastlıyoruz. Bir de bakıyoruz ooo neredeyse buralardan çekip gitmiş. Pek çok şeyi sahiden yaşamış, hissetmiş, özümsemiş genel bir tablo da çıkarmış ve zihnini alıp gitmiş, bu darlıklardan… Başka geniş zaman aralıklarında yaşıyor yaşamının geri kalanını…
Bu ikisi de hepimizin en az bir defa başına gelmiştir…
Zaman üzerinde görüşlerimizi paylaştıkça açılıyor, derinleşiyor hatta hafif ve sempatik hale geliyor değil mi her şey? Ne güzel!

Zaman Üzerine >>

Zaman ve Algılama >>

Zaman ve kendini tanıma >>