Sembolizm

WWW.ASTROSET.COM

KARE SEMBOLÜ VE DÖRT SAYISI

  Dört karenin sayısıdır; dört element, yani toprak-hava-su-ateş ile pusulanın dört ana yönünü gösterir. Yerküre ve bütüncüllükle bağdaştırılır. Ortaçağ Avrupası'nda insan doğası dört mizaç ile sembolize edilirdi: soğukkanlı, umut besleyici, öfkeli ve melankolik.

  Kare sağlamlığın, istikrarın ve dengenin sayısıdır, kare ile ifade edilen durumlar sembol dilinde, birliktelik, düzen, kararlı bir dikey duruş ve sağlamlığı anlatır.
  Kare sembolü, Göğü temsil eden daire ve üçgene kıyasla, Yer’i yani yeryüzünü, tezahür alemini temsil eder. Daire ve kare sembollerinin bir karşıtlık gösterecek tarzda yer aldığı birçok Hindu, Çin ve Babil tasvirlerinde bu sembolizm ifade edilir. Bu anlamda Kare Hindu tasvirlerinde sarı, Çin tasvirlerinde ise kara renkte belirtilir.

  Kare sembolünün bu anlamı Eski Mısır ve Maya Uygarlıklarında ise Göğü temsil eden üçgene kıyasla ifade edilir. Üzerinde üçgenin yer aldığı kare sembolü aynı zamanda piramitleri de işaret eder. Piramit dört sağlam köşe üzerine inşa edilmiş üçgendir ve asli vazifesi gezegen enerjilerinin yükseltilmesidir. Piramitlerin üzerinde bulunan kristal taş, kozmik anlamda ilk aşamalar için gezegen enerjilerinin yükseltilmesinde kullanılmıştır. Şimdiki dönem taş yapılarla ve kristal taşlarla enerjileri yükseltme dönemi değildir. Şimdi’nin getirdiği bilgi, bu enerjileri insan üzerinden geçirmek insanın kristalleşmiş enerjileri ile yeni birlik alanları ve yükseltici bir bilinç yaratmaktır. Üzerinde üçgenin yer aldığı kare sembolüne, Eski Mısır ve Maya inisiyasyon odalarında rastlanmıştır.
  Bu sembolizme antikçağ’daki grekoromen tapınakların cephe mimarisinde (dörtgen üzerinde yükselen üçgen alınlık biçiminde) de rastlanır. Karenin bu anlamı kare üzerine yerleştirilen üçgenlerden oluşan piramitlerde de görülür.

  Kitabı Mukaddes’e ait gelenekte 4’ün 4 yönle olan ilişkisi, Tanrı’nın bütün aleme uzanan gücünü temsil eder.  Manada 4 melek veya çocuk melek ile ifade edilir. Hezekiel’in vizyonu şöyle tasvir edilir:

“Başlarında, dört melek, Gök kubbe taşıyordu. Ve bu kristal kubbe, Yedi kat aşıyordu. Kubbenin üzerinde, bir taht bulunuyordu !”’

  Hezekiel’in rüyetinde 4 melek olarak tavsir edilen 4 varlık vardır, ilahi tahta yakın görünen insan, aslan, boğa ve kartal. Sonraki dönemlerde 4 sayısı, telaffuz edilmemesi gereken tetragrammaton (4 harfli kelime) denen ilahi isim YHWH’nın (Tanrı) isminin 4 harfiyle birleştirilen gizemli bir süreçle ilgilendirilir ve ilahilik taşır.

  Mısır hiyegrofliflerinde yaratılışın dört temel aşaması dört geometrik desenle temsil edilir ki, bunlardan biri olan spiral, yaratıcı ruh tarafından üflenmiş kudreti, bir diğeri olan kare ise temele oturtulmuş, düzenlenmiş alemi ve yeryüzünü temsil eder. Kare Sembolü, Kadim Mısır’da pek az değişmiş bir biçimde “ölümsüzlük” hiyeroglifi haline geldi ve haç şekliyle simgelendi. Bu biçimdeki haç erken dönem Hristiyan mezartaşlarında da bulunur ve çağdaş bir kıpti ressam Golgota’yı İsa’nın dirilişinin sembolü olarak bir Mısır haçıyla temsil etmiştir. Bu işareti Mısır’da ve Yaninatan’da bulan Yeni eflatuncu düşünür Porfiri, madde kainatında ruhani olanın sembolü diye adlandırılır. Kare bu anlamda ezoterik öğretilerde sevginin, ilahi adaletin, ilahi kelamın ve ilahi nizamın yeryüzünde tesisi olarak da ifade edilir. Uyanış zamanlarının sembolüdür, Mahşerin dört atlısı figürü ile birlikte ele alınmasının nedeni de budur.
  Klasik gelenekte 4’e karşı güçlü bir ilgi, Pisagorcuların öğretilerinde en açık şekilde ifade edilir, onlar için 4 ideal sayıdır. Tekrar düzenleyici bir işlev gören 4 unsurdan, insanın psikolojik güçlerinin rengarenk dünyasını açıklayan 4 mizaca kadar çok sayıda dörtlü gruplar keşfettiler.
  Tasavvufta 4 belli öneme haizdir: Allah’a vasıl olma 4 adıma ayrılır: Şeriat veya Allah’ın vahyettiği kanun; tarikat veya mahdut mistik yol; hakikat ve son olarak da marifet, ilham edilen sezgiye dayalı bilgi. Kişi nasut (insanlık)dan melekut (meleki alem) ve Ceberrut (İlahi Kuvvet Menzili) yoluyla lahut (uluhhiyet)’e adeta seyahat eder. Sufi veliler arasında abdal denen 4 veli önemli bir rol oynar ve 4 lü gruplar 40,400 veya 4000 kişi destanlarda ve hikayelerde sıklıkla zikredilir. Ve Hint-Müslüman adetlerine göre bir çocuk 4 yıl, 4 ay ve 4 günlük yaşa geldiğinde Kur’an’ın kelimeleriyle tanıştırılır.
http://www.astroset.com/bireysel_gelisim/ezoterizm/kapi.htm

  Dört Kabalacı dünya görüşüne göre de aynı şekilde nüfuz etmiştir. Gerçekten, evvelce zikrettiğimiz gib kainat 4 kısma ayrılır: atsilut, sudur alemi; beriah, yaratılış alemi; yetsirah, teşekkül alemi ve asiyah görünür nesneler alemi.
  Öyle görünüyor ki 4 kavramı hem sayısal bir birim olarak hem de alemin ve onun düzeninin sembolü olarak antikitede ve Ortaçağda oldukça popülerdi. Pihidias’ın Zeus heykelinin kaidesinde bulunan 4 zafer tanrıçası bütün maddi aleme karşı ruhun zaferini temsil eder.

  İncil’deki Vahiy Kitabı, renkli atları üzerinde 4 apokaliptik biniciyi tasvir etmiştir, bunlar 4 köşesinde koşturduklarında yaratılmış dünyayı tahrip edecek ve sadece manevi alemi sağlam bırakacaklar. Mahşerin dört atlısı olarak da anılırlar. Maddenin sonuyla birlikte artık 4’ün düzenleyici gücüne ihtiyaç kalmayacak… 4 maddenin ötesine taşıran bir etkinlik kazanacak, 4 sayısı piramitlerle de ilişkilendirilerek boyut atlatan bir sayı olarak kutsal dörtlü şeklinde ezoterik literatürde sık sık karşımıza çıkmaktadır.
  Kare ve dört sembolü Apokaliptik Mahşer’in dört atlısı figürü ve piramit sembolü ile bütünleştirilince, Kadim literatürde Yahve olarak geçen, Allah’ın Yasaları’nın Yeryüzünde Tezahürü veya bu yasaların yeryüzünde egemen olması zamanının gelmesi olarak izah edilebilir ki bu da Uyanışı ve bilinç değişimini simgeler.

KAYNAKÇA:
Sayıların Esrarı-Annemarie Schımmel -Verka yayınları
Görünenden Görümeyene-Necmettin Ersoy- Zafer Matbaası.
Semboller Ansiklopedisi-Alparslan Salt- Ruh ve Madde Yayınları

Yayın Tarihi: 16 Ocak 2014

 

© Astroset 2003-2014